ആത്മരോദനം
കനൽവീണ നടവഴികളിൽ നിണംവീണ നാട്ടരങ്ങിൽ
കത്തുന്ന ഞരന്പുകളിൽ നിത്യതയുടെ ചുടലകളിൽ
കാലുഷ്യപെരുമ്പറകൾ മീട്ടൂന്ന
നിരത്തിന്റെ ഓരങ്ങളിൽ
കർത്തവ്യ ബോധത്തിന്റെ നിലക്കാത്ത ഓളങ്ങളിൽ
പുണ്യതയുടെ അന്തമാം തീരതീർത്ഥാടനങ്ങളിൽ
പകൽപൂരങ്ങളുടെ നിലക്കാത്ത ആരവഘോഷങ്ങളിൽ
പകലിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അന്തകാരത്തിന്റെ നിഗൂഡതയിൽ
പകലോന്റെ കർമ്മവീഥികളിൽ തിങ്കളിന്റെ പയനങ്ങളിൽ
ഉന്മതൻ ദേവതയെ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആഗതയെ
ഉയിരിന്റെ ദാനവനെ
സത്യത്തിൻ ഗായകനെ
ഉണർവിന്റെ സോദരനെ കർമ്മത്തിൻ കോവിലനെ
ഉന്മാദ തീരങ്ങളിൽ എന്നന്നെന്നും തേടിടുന്നു
ഇന്നും ഞാൻ തേടിടുന്നു പഞ്ചേന്ദ്ര വേധത്തിനാൽ
ഈ ജന്മ കർമ്മമായി പുണ്യത്തിൻ മാർഗ്ഗമായി
ഇന്നെന്നും മുന്നിൽ നിന്നും നയിക്കുന്ന ദീപമായി
എന്നിലെ ധർമ്മത്തിന്റെ തിരികെടാ വെളിച്ചമായി
പാരിലെ വേദികളിൽ ഞാൻ ഉണ്മയെ കാണുന്നില്ല
പാർവയിൽ എൻ പയനങ്ങളിൽ വേദനതൻ രംഗം മാത്രം
പതിതനാം മർത്യ ജന്മം നിറയുന്നു മൂലോകത്തിൽ
പിടയുന്നു ലോക നന്മ കാക്കുന്നു മോചകരെ
No comments:
Post a Comment